Het Van Eeghenbankje heeft er wel eens beter bij gestaan. Alle houten planken zijn op mysterieuze wijze verdwenen. Toch zat ik er heerlijk, afgelopen zondag in Oosterbeek.
Laura op Van Eeghen bank 28 aug. 2022, foto Fons Meijer (uitsnede)
Het bankje staat vlak bij de Pietersberg, het voormalige buitenhuis van de Van Eeghens. Op het grasveld ervoor hield ik een verhaaltje over Van Eeghen, in het kader van de vijftiende Kneppelhoutwandeling. Dat is een mooi fenomeen: een jaarlijkse rondwandeling door het Oosterbeek van de negentiende eeuw, georganiseerd door de Stichting Heemkunde Renkum. Wandelen en korte lezingen in de buitenlucht wisselen elkaar af.
De andere sprekers waren historici/letterkundigen: Lotte Jensen, Fons Meijer en Peter van Zonneveld. Stuk voor stuk waren het boeiende verhalen over de negentiende eeuw, voor een enthousiast publiek uit vooral dorp en omgeving. Het was heerlijk weer, dat hielp ook. Een enkeling was zelfs helemaal uit Den Haag gekomen.
Ik moest terugdenken aan een druilerige novemberdag in 2020, toen ik een blogje schreef over dit zelfde bankje. Ik was nogal somber, omdat ik steeds maar geen tijd vond om aan mijn proefschrift te werken. Inmiddels, bijna twee jaar later, is het Grote Werk ingediend en zelfs goedgekeurd door de commissie. Betere tijden.
Ook voor het bankje komen er betere tijden aan, zo verzekerde de verantwoordelijke wethouder ons. Ze bleek mee te doen met de wandeling. Toen ze zag hoe belabberd het bankje erbij stond belde ze direct met een van haar ambtenaren. En dat op een zondag. Als het goed is wordt het Van Eeghenbankje binnenkort gerestaureerd. Dat zou vast hoe dan ook gebeurd zijn, maar nu misschien versneld. Met dank aan de Kneppelhoutwandeling.
De 15e Kneppelhoutwandeling, bij het Van Eeghenbankje. Foto Flip Witte 2022
Alle rechten voorbehouden
